‘Nogmaals gecondoleerd.’
Mama huilt alleen maar harder, luider en natter dan eerst. Grote, ronde tranen zoals ik die niet meer bij haar heb gezien sinds ik een klein kind was.
De vrouw die tegenover ons zit, wacht geduldig. Ze heeft dit duidelijk al vaker gedaan. Het bureau waar ze aan zit, lijkt gemaakt voor precies dit gesprek, het zwarte oppervlak glimt. De wit keramieken mok, zorgvuldig bij haar linkerhand geplaatst, heeft een afdruk van wat vast hele dure lippenstift is.
Deze plek is namelijk niet goedkoop.
Liz was natuurlijk verzekerd, maar ik denk niet dat ze ooit was voorbereid op een plek als deze.
‘Ik begrijp dat ze uw vrouw was?’
Op de school voor begrafenisondernemers, of zoals ze het hier noemen: Team member van de taskforce van het laatste vaarwel, krijgen ze vast een heel vak over hoe je je stem zo … zo … gewoon zo kalm kan krijgen. Als ik bij de ingang van het statige gebouw niet verzekerd was van de begrafenisondernemer haar menselijkheid (‘al onze zichtbare medewerkers zijn 100% menselijk’) dan was ik ervan overtuigd geweest dat haar stemgeluid kunstmatig was. De kalmte lijkt een beetje te werken voor mama, ze wordt wat rustiger. De tranen komen niet meer in overvloed, maar als een zacht stromend beekje uit haar ogen, kabbelend over haar wangen tot ze worden opgevangen door de dikke col van de lievelingstrui van Liz.
‘Ja. Ja, ze was mijn vrouw, mijn tweede vrouw.’ Haar blik wendt zich schuldig tot mij. ‘De liefde van mijn leven.’
De mevrouw tegenover ons knikt alsof ze haar begrijpt, mama huilt weer harder, en ik peins over wat de naam van die vrouw nou was. Had ze maar een naamplaatje. Toen we de luxueuze kamer binnenkwamen, had ze zich natuurlijk voorgesteld, maar als ik terugdenk aan dat moment zie ik alleen haar lippen bewegen. De lippenstift zag er toen nog vers uit. Ik hoor een zachte piep in mijn oren.
De mevrouw geeft mama wat tissues aan, glimlacht vriendelijk naar mij, en stelt voor om samen wat opties te bekijken door te zeggen:
‘Ik begrijp dat dit een moeilijke tijd is, zullen we samen door wat van de opties gaan?
Mama zit in een volledige huilbui, dus ik voel me licht verantwoordelijk. Ik knik. De mevrouw pakt een grote tablet uit een la van haar bureau, en legt hem voor ons neer. Ze tikt er een paar keer op en de pagina waar we thuis vluchtig naar hadden gekeken, komt op. Thuis had de pagina er intimiderend uit gezien, gevuld met woorden als ‘uw keuze’, ‘helemaal aan u’, en ‘wij zijn hier enkel om u te helpen met uitvinden wat u precies wilt’. Hier vloeit de boodschap samen met de rest van de kamer, met haar. Ik heb me nog nooit zo niet op mijn plek gevoeld. Ik was me nog nooit zo erg bewust van mijzelf, van mijn bonkende hart.
‘Laten we samen naar een aantal van deze opties kijken, ja?’
Ze blijft de meervoudsvorm gebruiken, waarschijnlijk om ons het gevoel te geven dat we één geheel zijn, dat we een team zijn. Dat we er niet alleen voor staan. Het begint me te irriteren.
‘Ik begreep dat ze een moderne en vooruitstrevende vrouw was?’
Mama huilt, ik knik.
‘Dan zullen we voor nu de meer traditionele opties even overslaan denk ik.’ Ze strijkt een aantal keren met snelle bewegingen over de tablet heen, de pagina’s van de website vliegen aan ons voorbij. Het kleurenschema verandert van wit, grijs en zwart naar mosgroen en pastelgeel. ‘Ah, daar zijn we.’ De pagina voor ons laat een ondergaande zon zien, omgeven door wat oude bomen. Het gras is groen en de horizon heeft een zoet roze kleur. Ze tikt nog één maal op het scherm en vreedzaam witte letters worden langzaam leesbaar.
‘Laten we samen luisteren naar de tablet die twee van onze meest groene opties zal uitleggen. Onthoud alstublieft dat deze opties nog maar suggesties zijn en dat alle opties volledig aan Eliza en jullie herinnering aan haar aan te passen zijn. Onthoud alstublieft ook dat u niet nu al een keuze hoeft te maken. Dit is een belangrijk proces waar u uzelf een paar dagen bedenktijd voor moet gunnen.’ Zonder ons tijd te geven om te reageren tikt ze nogmaals op de tablet. Een zachte vrouwenstem (alleen het gebrek aan ademhalingen verraadt dat ze kunstmatig is) vult de ruimte:

Virtual Virality
In dit pakket zit de optie om een webpagina en/of telefoonnummer te creëren speciaal voor, en gebaseerd op, de overledene. Met Virtual Virality is uw geliefde nog steeds binnen handbereik via een snel berichtje op uw telefoon, of een lang gesprek via uw computer! Met de beste Personal Touch™ software zullen de antwoorden van uw geliefde levensecht aanvoelen. Veel tevreden klanten vertellen dat de berichtjes, grappige GIF’jes en kattenvideo’s hen geruststellen. Sommigen vertellen zelfs dat ze soms compleet vergeten dat hun geliefde ooit weg was!
Dit pakket zal worden geïnstalleerd voor 1, 3 of 5 jaren, altijd met de optie tot verlenging.

‘Het is alsof mijn Robbie nooit is weggegaan! Ze vraagt me nog steeds waar ik naartoe ga elke keer dat ik de deur uit stap. Geweldig!’ – Waifai

‘Ik heb al twee jaar zonder mijn beste vriendin Ayla moeten leven, maar de updates over haar kinderen, vaak met foto’s erbij, zorgen ervoor dat het voelt alsof ze er nog steeds een beetje is.’ – Rukya

‘Het enige wat ik zou willen was dat mama haar berichtjes tijdens haar leven iets meer substantie had gegeven dan ‘ok.’ en ‘ja.’, dan was deze service nog fijner geweest. – Kulture
EcoClose
Dit pakket is op het moment één van de grootste trends van Japan en wordt ook hier steeds populairder! In deze tijd recyclen we eigenlijk alles, waarom zouden we dan ook niet diegene waar we het meest om geven recyclen? Dit pakket is perfect voor degenen die veel keuzevrijheid willen met betrekking tot het laatste vaarwel. De opties kunnen an sich worden gekozen, maar kunnen ook naar hartenlust worden gecombineerd. Mensen die tijdens hun leven niets weggooiden, zouden toch ook zeker niet willen dat zij worden weggegooid?

The Body Bag
Deze prachtige tas, ontworpen door Shuii Makii, en gemaakt van het zachtste Heather™ (Human Leather) kan nu ook van jou zijn, zodat jij jouw geliefde altijd bij de hand hebt. Wie zou zelfs na haar overlijden niet nuttig willen zijn? Het Heather™ kan in alle mogelijke kleuren worden geverfd, en eventuele aanpassingen zijn mogelijk.

Sleeping Beauty
‘Een van de grootste angsten na het verlies van een partner is de gedachte dat je vanaf dan alleen zal moeten slapen’ vertelt Mari Jopva. ‘Dat is hoe ik op het idee kwam van de Sleeping Beauty modification, nu zelfs draadloos verkrijgbaar!’ Door de revolutionaire Sleeping Beauty modification zal jouw partner warm aanvoelen, zacht en kneedbaar zijn en een realistische ademhaling hebben. In een leeg bed slapen is verleden tijd!

Final Feast
Was jouw geliefde een echte ‘recyclomaniac’? Dan is het Final Feast de perfecte oplossing voor haar laatste recycling probleem. Samen met haar familie en vrienden kun je van dit laatste avondmaal genieten. Onze chefs zullen een groots buffet voorschotelen, waarvan niets weggegooid zal worden.

‘Dus, wat denkt u?’
Ik had niet gedacht dat mama, tussen de steeds luider wordende huilbuien die de kunstmatig kalme stem overstemden, ook maar iets had gehoord, dus ik ben verbaasd wanneer ze zegt:
‘Ik wil haar niet opeten, maar ik … ik … ik wil echt niet alleen slapen.’