al sinds de ochtend is het war
jouw haar mijn hoofd de dekens
jij op je mooist
in het zachte vroege licht

ik rommel je lippen
en het bed ruikt naar nog

ondersteboven hang ik
aan jouw onbedekte huid
de klok tikt zonder tijd
drukke mensen in de straat
maar hier is alles
in stilte
zo wanordelijk vredig