laat me nog één dag
in deze warme armen
in deze broze koepel
niet de wereld kennen.

laat deze kromgetrokken muren
me vloeibaarheid voeden
die het vaste bestaan
nog even ontkent.

mijn huis zal scheuren
onder het gewicht van de horizon.

later zal ik veren hebben.

maar draai me
nu nog één keer om
mijn warme as.