Soms verloopt een project perfect. Zoals onze crowdfunding waarbij we als doel hadden om 3000 euro op te halen en uiteindelijk 3030 euro ophaalden. Nogmaals vanaf hier heel erg bedankt voor alle hulp!

Ei #56 heeft als thema gulden snede, de perfecte verhouding die terug te vinden is in de natuur. Inderdaad, Ei #56, al was Ei #3.14159265 ook mooi geweest. Na de crowdfunding zijn we echter blij getallen te laten voor wat ze zijn, en ons weer onder te dompelen in tekst en beeld. Wat wij in dit nummer willen laten zien is de frictie tussen perfectie en imperfectie in beeld, tekst en film.
Dubbeltalent Hannelore Commers gebruikt in haar verhaal ‘Schelpenlittekens’ een schelp, gevormd volgens de perfectie van de gulden snede, als metafoor voor het gevoelsleven van de hoofdpersoon. Wat gebeurt er als die schelp vertrapt wordt? De foto’s die als illustratie dienen zijn ook door Commers gemaakt en voeden de melancholieke sfeer van het verhaal. Ook de gedichten ‘Subject’, ‘Ambitie’ en ‘Biecht’ van Josse Kok roepen een gevoel op van melancholie over de imperfecties van het leven.
In het proza ‘Iets vrolijks’ van Emma Stomp speelt een kunstuiting van de leerling de hoofdrol. Zijn docent maakt zich zorgen: is hij depressief of uit hij zijn levensvreugde slechts op een manier die haar vreemd is?
Er is discussie over de reden waarom de gulden snede zo plezierig is voor het oog. Is het simpelweg omdat we aan deze verhoudingen gewend zijn omdat ze overal in de natuur aanwezig zijn? Of is er echt een formule voor schoonheid? Luuk van Zon toont in zijn werken de atmosfeer van plekken waar meeste mensen aan voorbij lopen. Hij wil de schoonheid van deze plekken aan mensen laten zien en daarmee hun perceptie van schoonheid bevragen. Van Zon wijkt juist af van de welbekende formule en laat ons daarmee nieuwe manieren van schoonheid zien.
Thijs van Geloven maakt abstract werk. Hij zoomt met microscopen in op beamers en vergroot de standaard bijgeleverde teksten en promotieplaatjes. Ook hij laat ons nadenken over wat esthetisch is en wat goedkoop en lelijk. Want horen banale onderwerpen zoals beamerteksten wel bij woorden als mooi en gulden snede?
Weer een andere insteek heeft het werk van Sergiy Barchuk. In zijn vervreemde foto’s worden voorwerpen en fysieke stillevens in verhoudingen geplaatst die aantonen dat perfecte proporties niet alleen gebruikt worden door oude meesters uit lang vervlogen tijden.
In de film Hond van Leendert Roosenbrandt zijn de beelden een lust voor het oog. Maar ook hier is frictie. Het verhaal dat verteld wordt is zo ongemakkelijk dat het af en toe moeilijk is om niet weg te kijken maar tegelijkertijd laat het je niet los. Daarin schuilt weer een heel ander soort perfecte balans.
Al met al een gebalanceerd nummer, dat qua schoonheid zeker zijn best doet om oog en geest te plezieren en uit te dagen, met of zonder hulp van de gulden snede.

Tijdschrift Ei nummer 56 werd gemaakt door de redactieleden, Cleo Berenbroek, Mathilde Drooger, Suzan Enzerink, Jonathan Griffioen, Marieke de Groot, Tova Lindt en Annosh Urbanke.