Ja, het zijn woelige tijden. In azc’s en zelfs op straat leven natielozen op zoek naar een land om in te wonen en in knusse huiskamers zoeken trouwe burgers blijkbaar net hetzelfde. De gevestigde politieke orde wankelt en volgens opposanten moet het hele systeem dan maar op de schop. Alles wat ooit vastzat, lijkt nu op losse schroeven te staan. Precies in zulke tijden is het even moedig als nodig om terug te gaan naar de basis.

Wij vonden die moed bij de kunstenaars in dit nummer. Als nauwgezette archeologen halen zij laag na laag weg tot ze hebben blootgelegd wat werkelijk fundamenteel is, al is dat fundament soms al stevig aangevreten. Dat die basis wel nog steeds erg breed is, blijkt uit de verscheidenheid van hun werk. Zo gaat Luuk Imhann op zoek naar de grondvesten van onze persoonlijke identiteit en hoe die zich verhoudt tot anderen. Zijn bevindingen zijn even hilarisch als verontrustend. Tova Lindt ontleedt dan weer die aloude hoeksteen van de maatschappij: het gezin. Vanzelfsprekend, zegt u? Think again.

Als ze landschappen schildert, maakt Laura Scheringa abstracties van bekende en natuurlijke landmerken die haar inspireren. Ze laat het specifieke los en toont hoe hét landschap eruit ziet. Alleen de essentie blijft over en die is betoverend mooi.

Fotograaf Tyrone Williams kijkt naar zijn dagelijkse omgeving en gebruikt de zoom van zijn lens om met microscopische precisie het fundament te vatten van de wereld om ons heen. Zijn vakbroeder Luuk Smits brengt in een trouwe adaptatie van het thema de constructies in beeld waarop we onze wereld bouwen. Hij ontdoet in zijn foto’s en video’s de materialen van elke functionaliteit en geeft ons op die manier een inkijk in het fundament van de fundamenten. Een ambitieuze opzet met indrukwekkend resultaat. En kan je eigenlijk wel ontsnappen aan alles wat je bindt? In de tekst van Esther Habers worden alleszins dappere pogingen ondernomen.

Vinden we dan tussen al het nepnieuws dat circuleert op sociale media en de praatjes van demagogen die daar handig op inspelen, misschien toch wat waarheid in de fictie?

Dit nummer van Tijdschrift Ei werd gemaakt door de redactieleden Mathilde Drooger, Suzan Enzerink, Marieke de Groot, Maksim Marissen, Jesse Muller, en Annosh Urbanke.