Eten is hip, dat wil zeggen: Gluten vrij, Paleo, sap kuur, vegan, GMO vrij, puur, bewust, ambachtelijk, ‘local’. Het lijkt wel alsof iedereen zichzelf wil uiten met een bepaald dieet. De media voedt de mensen met kranten columns van chefs, tv programma’s als ‘Heel Holland Bakt’ en ook Netflix sluit zich bij de hype aan met mini series over celebrity chefs en over de oorsprong van ingrediënten. Om maar niet te spreken over het aantal food-blogs online. Food photography, dat is ook een ding. En Albert Heijn moestuintjes. En de cronut. Micro brews. Artisanal. Broccoli = superfood. Frikandel = SLECHT.
Tijd dus voor een editie over eten. Gewoonweg ‘Voedsel’ genoemd, lekker simpel en puur. Onze laatste vergadering met de redactie hielden we dan ook tijdens een etentje. Kan best, koken, eten en praten tegelijk. Een aantal van ons hebben dieetvoorkeuren en zo kwamen we erachter dat die aardig overeen komen. Vol opluchting leidde dat tot een ‘gedoeloze’ eet afspraak.
Want eten is niet alleen een primaire levensbehoefte maar ook een sociale aangelegenheid. Tegenwoordig, met alle bovengenoemde diëten en eetwensen, kan dat leiden tot sociaal ongemakkelijke situaties. Zo toverde ik afgelopen week op de pannenkoekenboot nog een fles zelfgemaakt beslag uit mijn tas, zoals van tevoren afgesproken met de kapitein. Kon ik toch nog aanschuiven bij mijn vriendinnen die de ‘normale’ pannenkoeken wel aten. Ik voelde me vrij belachelijk met mijn fles in een tasje met daarnaast een door de helft gesneden pakje plantaardige boter, maar tegelijkertijd ook dankbaar dat deze optie er was. Daarnaast bestaat ook de sociaal ongemakkelijke situatie waarin mensen zich aangesproken voelen op hun eetgewoonten door andermans dieet.
Los van de hedendaagse food culture heeft eten altijd een grote rol gespeeld in kunst en cultuur. Van stillevens uit de gouden eeuw (persoonlijk favoriet: de asperges van Adriaen Coorte) tot de omschrijving van een feestbanket om van te watertanden in literatuur. In dit nummer van Tijdschrift Ei schotelen wij dan ook een aantal wel heel smakelijke teksten voor. Sytske van Koeveringe deelt haar korte verhaal op in de maaltijden van de dag tot aan de tussendoortjes toe. Daan Kogelmans en Julian Staartjes zetten beide op eigen manier monsters in hun verhaal centraal, met daaromheen de vetste snacks. Ook in onze galerij hebben wij stillevens, maar dan wel helemaal van nu: de serie ‘Ham kaas plankje’ van beeldend kunstenaar Lisanne Ruim, en in de serie ‘Almost forgotten’ laat fotograaf Jeroen Luijt groenten in andere vormen zien. Wederom heeft Jelmer Konjo een comic op maat gemaakt, eentje waardoor ik mijn buiten proportie gegroeide AH moestuin met argwanen aanschouw.
Kortom, genoeg om van de smullen.

Dit nummer van Tijdschrift Ei werd gemaakt door de redactieleden Suzan Enzerink, Marieke de Groot, Sytske van Koeveringe, Jesse Muller, Mathilde Drooger en Dieudonnée Twickler.