Voordat we verdergaan, moeten we jullie als redactie waarschuwen. Wij bevinden ons namelijk op een drempel. Een niemandsland van oneindige potentie tussen twee werelden in. Het domein van Hekate, godin van de kruising. Zij die waakt over de grenzen tussen binnen en buiten, toekomst en verleden, leven en dood. De granaatappeldame. Walkure des driesprong. Mentrix van transitie.
In onze antiekegodvrezende nederigheid verzoeken wij onze lezers daarom bij deze: gun ons jullie muisklikkende, toetsenbordtikkende, beeldhouwende, poëziebrouwende, kiekjesnemende, kledingmakende, muziekspelende, verfkwastdragende, of met-andere-bezigheden-bezeten handen, zodat wij gezamenlijk deze stap kunnen zetten naar een vermakelijk nieuw begin.
Dit is namelijk de laatste uitgave waarbij wij onze oude methoden van tekstenvergaren zullen handhaven. Een finale uitbarsting van al onze favoriete literaire bijdragen die niet te scharen zijn onder een enkel overkoepelend thema. Een semantisch ratjetoe om nog één maal van te smullen als vanouds, en daarna nimmer meer. Want daarna wordt het anders.
Vanaf het volgende nummer, en hopelijk nog vele seizoenswisselingen langer, zullen we periodiek op onze website bekendmaken welke prikkels wij mee willen geven aan aspirerend auteurs, om op die manier een doeltreffender tijdschrift samen te kunnen stellen, en artiesten uit te dagen zich buiten hun gebruikelijke standaarden te wagen. We hopen dat dit zal leiden tot een betere ervaring voor alle betrokken partijen, zij het redactieleden, schrijvers of lezers.
Maar. Voordat we verdergaan…
Door Rikkert Kuijper, voor #77 van Tijdschrift Ei. Een nummer dat je met twee zevens in de titel na het lezen verzekerd gelukkiger achter zal laten. Deze editie werd gemaakt door: Arin Koreman, Bram de Ridder, Cleo Berenbroek, Elisa Verkoelen, Fannah Palmer, Maite Vanhellemont en Rikkert Kuijper.
