
S
Op deze wereld zijn we manieren van bewegen gewend. Glad,
schokkerig. Snel, stroperig. Het zijn er veel, maar we kennen ze.
Ik heb grote vogels op de wind zien zweven. Ik heb bultruggen
door de zee zien glijden. Ademloos keek ik, en toch begreep ik
die manieren van bewegen.
Er is iets afgesproken over spier- en zwaartekracht, over tijd
en ruimte. De enige die alles breekt is de slang.
Ik ben niet bang voor wat stilligt. Groot, klein, giftig of wurgend –
wat stilligt, is te bevatten.
De beweging kan overal beginnen en overal naartoe. Als de
koningin, het enige schaakstuk dat alles mag.
Zonder ledematen alles pakken. Zonder klauwen in hoge
bomen. Zonder vleugels de lucht in.
Sinds een paar jaar zie ik haar op klaarlichte dag. Ik zag haar
altijd ’s nachts, maar dat wordt niet op waarde geschat.
Ze pulseert. Ze herhaalt de vormen van haar habitat in haar lijf.
Ze schrijft in zand dezelfde letter die ze sist. Ze omhelst zichzelf,
knoopt zichzelf, draagt zichzelf, vouwt zich om zichzelf.
Ze is een prop, dan een lijn. Een lint die je langs een schaar trekt
om op te krullen. Ze kan meters innemen en in centimeters
verdwijnen.
Ik zit in het hoge gras. In het zachte zand. Aan waterranden en
moeraslanden.
Ik hou de tel bij. Droom telt niet. Dood telt niet. Ik zit op elf.
Doorsteek
AAls je op de wc zit: doe het licht niet
aan. Het kleine beetje dat lekt door de
kier tussen deur en vloer is genoeg om
te vinden wat je nodig hebt. Papier, kraan.
De mogelijkheid doet zich voor in bijna
elke context. Vier muren die je omsluiten.
Gebruik het als vluchtroute, als doorsteek
naar het donker.
Schuin
Ik weet niet of jij daar wel
alleen moet slapen, zei ze.
Met de nadruk op het woord
jij. Ik vroeg waarom, er was
iets wat ik niet wilde horen
over jong en vrouw zijn.
Haar stem werd steviger:
(…) en je houdt je hoofd vaak
een beetje schuin.
Volgens mij doe ik het vooral
als ik goed luister of echt kijk.
De nek buigt in de nuance alsof
iemand schuin gezien dichterbij is.
Nieuw zijn alleen haar conclusies
over wie ik ben en waar veilig
in welke hoek mijn hoofd te dragen.
Ze zeggen dat wolven er rustig
van worden; het is een overgave.
Hier is de ader die je hebben moet,
als je wilt. Alsjeblieft.
