Gepiep onder de lakens, loden knipoog, olie vergeten
Het insmeren van de scharnieren om drie
Geen update, model niet ondersteund, er zijn nieuwere

Maar er is geen geld, niet hiervoor, geweten
En werkgever tevreden, de vernietiger van dromen
Ben je van warenhuizen, verwachtingsvolle sollicitanten

Jou krijgen ze niet weg achter het bureau tweehoog kontje stad
Grijnzend doorkruis je de decennia, waakzaam als een reptiel
Piepjonge collega’s glijden voorbij, vliegen op de kleefmat

Van de arbeidsmarkt, wijzend, hé ben jij, elkaar aantikkend
Is hij, nee joh, jawel hij heeft een droide die nog kraakt, geen vragen
Geeft maar antwoorden stelt, gespeend van sexy vrouwen-

Stem, inzetbaar stuk plastic waar het hart, een brein in gigabytes
Zenuwbanen onder lage spanning, dorst naar elektriciteit, lol
Een machina die zich herinnert waartoe

Het diende, vuilstorten zijn ermee bezaaid, over vijfhonderd jaar
Registreren ze het verval, stellen vast: alles functioneert
Zoals de Maker het bedoeld heeft