Daglicht

1

In mijn oor rust een krekel uit.
Het raam is nu bewolkt geworden.

Nacht. Tijd waarin mijn ogen
verdwalen in hun leden

en er verhalen groeien in het plafond.
Stel ik me voor wie er al eerder lag

in het tweedehands bed, met op mijn borst
een donker dier; een droom.

2

Vroeger begon de dag met een gongslag,
de koekoek die de morgen wekt.

Nu is het de lamp met het koord eraan,
avonturenkoorts bij het koffieontbijt.

Je hebt zin om op te staan, de trein in te gaan,
lacht om de bedrukte gezichten in de spits.

Als de dag dan op is, omstreeks vijf uur ’s middags,
TL-verlichting in het systeemplafond.

Vol

Ik zie mezelf met mijn zwembandjes weigeren
om door het rode doek te zwemmen
want ’s nachts zetten ze de put open.
Ik herinner me een klein huis waarin alles stond wat ik nodig had,
maar ook een groter huis waarin ik meer nodig had
dan er stond. In plaats van lege koffiekopjes breek ik liever
eentje vol.
Niets is er triester dan een leeg zwembad, of een kamer zonder planten.
En volgens de makelaar verkoopt een onbemande woning beter
als je er een kleerhanger in hangt, een kleerhanger is genoeg.
Bij elke hap die ik eet vraag ik me af

of ik nu vol of gevoed wil zijn.