Blauwdruk is een samenwerking geïnitieerd door illustrator Jasmijn van der Weide. Naast haar studie illustratie volgde Jasmijn onlangs ook een cursus ‘Gedichten schrijven’ bij CREA Amsterdam. Tijdens deze cursus maakte Jasmijn een serie illustraties waarvan er één ook al eerder is uitgelicht bij de editorial van dit nummer. Ze koos ervoor deze illustraties uit te werken als cyanotypes in de donkere kamer, en vroeg drie van haar medecursisten om zich hierdoor te laten inspireren voor het schrijven van een tekst. Blauwdruk gaat over de mens en hoe die naar perfectie streeft, soms muren bouwt of een te hoge druk op zichzelf legt. In deze serie zocht Jasmijn naar het menselijke aspect in de omgang met soms onmenselijke verwachtingen.
Toen de wereld stilstond
door Lieke Westland
Hij zei dat hij er genoeg van had
ik stop ermee, besloot hij
ze probeerde hem nog op andere gedachten te brengen
maar hij schudde zijn hoofd
en zijn hele lichaam schudde mee
toen draaide hij niet meer door
zijn lippen vormden geruisloos: nee
en de wereld stond stil.
Hoe zou het zijn als de wereld stilstond?
dat vroeg ik, we lagen in het gras
in de stilte van kwakende eenden en jengelende kinderen
en ik miste het, miste je lach
geef me je hand, fluisterde ik
geef me er twee
kloven en lijnen in trillende palmen
zuchtten je draait nog even mee
maar hoe zou het zijn als de aarde stilstond?
was de grond dan nog de grond?
was er zwaartekracht of stond alles op zijn kop?
dat lijkt me wel wat
in een nieuwe kans zweefden we samen
samen met de bomen en de fietsen en de vissen
>een hond vloog langs
hoger dan een toren, onder een flatgebouw door
wat als onze planeet als enige stilstond?
en wij gingen niet voorbij, want we klommen in de lucht
helderblauw was hij
jij en ik en een lach op je gezicht
samen stralen in de hemel
jouw hand in mijn hand
de glinstering in jouw ogen
zou een nieuwe ster zijn.
Winst
door Anna Vethman
mijn hart slaat
kloppen liever over
ik ben presteren
ladderzat
ik klim dan ook niet langer
naar de eindeloze lat
bons mijn wensen
uit mijn borst
ontdoe mijn schrammen
van hun korst
breek me los
van het gareel
haal mijn wiel
uit het geheel
pomp mijn omloop
vol met passie
laat wat moet
voor wat het is
guts plezier uit al mijn wonden
laat me voelen wat ik mis
Wat ontsnapt
door Dorro Dunya
het denken
kan enkel dat denken
wat gedacht kan worden
denk ik
het gehoor
kan enkel dat horen
wat gehoord kan worden
hoor je
het oor
vormt tot het past
het is nooit zoals het was
doorboor mijn oren
laat me jou horen
