Wie denkt dat we deze maand in Ei een paar handige tuintips geven, moet ik helaas teleurstellen. Er zijn tal van mythen, sprookjes, gezegden, waarin de boom een metaforische rol speelt. En hebben we het over mythen, sprookjes, gezegden en metaforen, dan hebben we het (in)direct over Tijdschrift Ei.
Een kleine greep uit de filosofieën over bomen (wie zich verveelt, kan de website www.boomenmens.nl eens grondig doorlezen) is dat de boom symbool staat voor groei, ontwikkeling en kracht. In de boom komen verschillende processen tot stand. Een multitasker, zo zou je hem ook kunnen noemen. Niet alleen omdat hij ooit begonnen is als een klein zaadje dat zich ontwikkeld heeft tot iets dat decennia, wat zeg ik… eeuwen kan blijven bestaan; maar ook omdat hij, eenmaal gegroeid tot een flinke eik, van onder tot boven actief blijft. De wortels houden zich bezig met water, terwijl hij bovenin druk in de weer is met fotosynthese. Zo is de boom ook nog eens belangrijk voor de wereld: hij geeft zuurstof, is voor vogels de sociale huurwoning bij uitstek en, niet onbelangrijk, biedt ons lekker fruit. Bovendien trotseren bomen weer en wind (de door natuurrampen omgevallen bomen nagelaten).
Nu wil ik niet de indruk wekken dat ik helemaal thuis ben in de boomfilosofie, maar ergens lijkt Tijdschrift Ei ook op een boom. Een klein boompje, in het grote bos van de literaire tijdschriften. Net als een echte boom is Tijdschrift Ei ook een multitasker. Terwijl de ene tak de onbeschreven bladeren opvult met mooie poëzie, houdt een andere tak met bladeren zich letterlijk bezig met fotosynthese, of met andere mooie beelden. En zo hoopt Ei zich met elk nummer verder te ontwikkelen. We zijn de lezer dan ook dankbaar dat we elke keer die kans weer krijgen, dat we elke keer weer nieuwe vruchten tot stand kunnen brengen. Dus mochten we ooit een financiële meevaller hebben, dan krijgt u van ons een rondje appelsap!
Maar voordat we van sap kunnen spreken, moeten we eerst de vruchten hebben. Hoe die eruit gaan zien weten wij twee weken voor het nummer verschijnt soms ook nog niet. Maar soms is het ook meteen duidelijk wat bij het nieuwe nummer past, zoals de korte film Kus van Joost van Ginkel. Om maar in de beeldspraak te blijven: deze appel valt niet ver van de boom. En zo zit het met alle publicaties van dit nummer: uiteindelijk vallen ze niet ver van de boom. De één heeft zich misschien ontwikkeld tot een verboden vrucht, op zoek naar een Adam en Eva om gegeten te worden, terwijl de ander dicht bij de wortels wil blijven.
Ter afsluiting van deze bomentaal enkele zinnen van Rutger Kopland: ‘gelukkig kwam er iemand naast mij/ zitten, om precies te zijn jij/ was het die naast mij kwam/ onder de appelboom, zeldzaam/ zacht en dichtbij/ voor onze leeftijd.’
Stel je dan voor jullie die ‘jij’ zijn, die naast ons op dat bankje komen zitten en dat wij van Tijdschrift Ei daar heel gelukkig van worden.

Dit nummer van Tijdschrift Ei werd gemaakt door de redactieleden Suzan Enzerink, Marieke de Groot, Jesse Muller, Pieter Olde Rikkert en Maaike Bergstra.